Alpaki

W naszym kraju alpaki hodowane są w systemie pół ekstensywnym i utrzymywane w pomieszczeniach gospodarskich, na ogrodzonych pastwiskach i wybiegach. Lamy i alpaki mają niewielkie wymagania co do pomieszczeń gospodarskich i często dzielą je z innymi gatunkami zwierząt.
Reprodukcja jest podstawą w produkcji zwierzęcej, od niej zależy stopień postępu hodowlanego. Lamy i alpaki są asezonalne i mogą być kryte przez cały rok. Ze względu na warunki atmosferyczne panujące w naszym klimacie zimą, niskie temperatury, brak słońca zapewniającego alpakom wystarczające dawki witaminy D, w świadomych hodowlach steruje się kryciami w ten sposób aby młode przychodziły na świat wiosną lub latem.

Ciąża alpaki trwa 11,5 miesiąca. Po tym okresie rodzi się jedno młode, które u alpak nazywa się CRIA.

Ciekawostką jest to, iż przy niesprzyjających warunkach samica potrafi celowo przenosić ciążę lub np. spodziewając się zimy urodzić wcześniej. Całkowitą normą jest poród wcześniejszy lub opóźniony nawet o 30 dni! Bez żadnych uszczerbków na zdrowiu zarówno matki jak i cria. Porody u alpak i lam odbywają się zwykle we wczesnych godzinach rannych, bez żadnych komplikacji. W naturze poród o tej porze dnia daje szanse na wyschnięcie cria w promieniach porannego słońca.

Alpaki to bardzo troskliwe mamy. Rozpoznają swoje dzieci dzięki gruczołom zapachowym znajdującym się na główce i w okolicach ogona. Cria w kilka minut po porodzie potrafi już utrzymać się na nogach. Najczęściej w ciągu godziny trafia do cyca i jest w stanie podążać za stadem. Masa ciała przeciętnego alpaczego noworodka to 6 – 8 kg. Samica nie wylizuje dziecka tak jak to robią np. krowy. Dlatego też przy niskich temperaturach zadaniem hodowcy jest osuszenie cria oraz ubranie w kubraczek.
Alpacze dzieci pozostają przy boku mamy 6 miesięcy. Po tym okresie muszą zostać odstawione od cyca ze względu na rodzeństwo znajdujące się w brzuchu rodzicielki. W ostatnim trymestrze ciąży następuje szybki wzrost płodu i organizm matki nie może być dodatkowo obciążany produkcją mleka. Sześciomiesięczne maluchy są całkowicie samodzielne pokarmowo, a pobieranie mleka jest już tylko sentymentem i podtrzymywaniem więzi z matką.
Bardzo podniosłym momentem w hodowli alpak jest strzyża. W kulturze Indian w tym okresie odbywają się specjalne uroczystości. Pierwsza powinna być wykonana ok. pierwszego roku życia.

Kiedyś wełna alpak była nazywana “wełną bogów” lub “złotem Inków”. W czasach Imperium Inków odzież z wełny alpak nosiła wyłącznie inkaska arystokracja.
Wełna alpak jest kilkukrotnie cieplejsza i wytrzymalsza od owczej. Jej delikatność zdecydowanie może konkurować z kaszmirem, a nawet moherem. Wykorzystywana jest do wyrobu najbardziej ekskluzywnych towarów. Nie zawiera lanoliny, głównego alergenu i pożywki dla roztoczy. Dlatego też jest bezpieczna dla alergików.